
Heeft u het gezien, de beelden van de begrafenis van Prins Philip van Engeland? Normaal gesproken ben ik niet zo’n royalty-watcher, en ook dit keer heb ik niet live gekeken moet ik bekennen. Maar 1 beeld is me wel enorm bijgebleven, die foto van de eenzame Koningin Elizabeth in de bank van Saint George’s Chapel op Windsor Castle.
Daar zit je dan. Je wordt binnen een paar dagen 95, en je echtgenoot is net overleden. Een echtgenoot waarmee je al vanaf 1947 was getrouwd, een huwelijk van 74 jaar dus. En door alle corona maatregelen, en door het feit dat jij nou eenmaal de koningin bent, moet je het goede voorbeeld geven. En dus zit je daar helemaal alleen. In je eentje, in die eeuwenoude bank, die niet eens lekker zit.
Even een weetje tussendoor, Philip en Elizabeth waren dus gewoon familie hè? Via twee lijnen ook nog eens. Ze waren allebei achterkleinkinderen van koningin Victoria van Engeland, en daarnaast stamden ze ook allebei af van koning Christiaan IX van Denemarken. Tja, niet geheel ongewoon in de Europese koningshuizen vroeger.
Maar terug naar die eenzame vrouw, in die bank in St. George’s Chapel op Windsor Castle. De kapel zelf stamt uit 1475, die staat er dus al wel een tijdje. Dan mag Philip 99 geworden zijn, en mag Elizabeth binnenkort 95 worden, dat is allebei piepjong vergeleken met die kapel.
Prins Philip zelf was trouwens een nogal bijzondere man, die nog wel eens rare fratsen uithaalde. Zo is een bekend verhaal dat hij zich als wachter verkleedde – u weet wel, in zo’n mooi rood uniform met zo’n berenmuts – en op wacht ging staan, toen zijn vrouw thuiskwam. Die lag dus in een deuk, wat voor een dame van 90+ op dat moment nog behoorlijk gevaarlijk kan zijn. Een ander voorbeeld van de man’s vreemde capriolen is de opmerking die hij jaren geleden eens maakte.
Hij stond toen te luisteren naar een optreden van een Caribische steelband, met naast hem een groep dove kinderen. Toen hem verteld werd dat de kinderen doof waren, zei de prins: “Doof? Nou, als je steeds naar deze herrie moet luisteren is het geen wonder dat je doof bent.” Tja.
Laten we ons dan maar concentreren op de koningin. Want dat was toch wel een droevig en eenzaam beeld, zo in die eeuwenoude bank in die koude kapel. We wensen haar sterkte toe.