Oranje ligt uit het toernooi, het EK is voorbij voor het Nederlands elftal. En het was niet best hè? Doen we eindelijk weer eens mee, krijgen we dit voorgeschoteld. De kritiek barstte gelijk weer los. Kritiek op de spelers, kritiek op de KNVB, en vooral ook kritiek op de bondscoach.
En daar valt me dan iets op. Iets dat stoel-gerelateerd is. Want hoe zou het komen dat het als het over iemands positie gaat, in dit geval dus die van de bondscoach, het altijd over z’n stoel gaat. De metaforen vliegen je om de oren. En ja, dat rijmen was toevallig.
Een paar voorbeelden. ‘Er wordt al weer aan de poten van de stoel van Frank de Boer gezaagd’. Dat stond er in een landelijke krant, en niet eens na de laatste wedstrijd. Nee, dat was echt al vlak na zijn benoeming. Ongelooflijk maar waar. En ik heb dan zo’n rare geest, dat ik me dat probeer voor te stellen.
Want hoe doe je dat, aan iemands stoelpoten zagen? Doe je dat terwijl hij er op zit? Lijkt me onhandig, en ook behoorlijk opvallend. Zit Frank daar lekker van zijn ontbijtje te genieten, komt er iemand met een zaag binnen, die onder de tafel kruipt. “Trek je maar niks van mij aan, Frank, ik ben zo klaar!” Ik zie de cartoon al zo voor me.
Of doe je dat als hij er niet is? Dat je stiekem gaat lopen zagen, terwijl hij even weg is? Zal Frank toch opvallen, dat die stoel scheef staat? Gewoon even een andere pakken, lijkt mij. Alle moeite van de zagers voor niks.
Of dan deze; ‘Bondscoach zit op de schopstoel’. Wat is dat dan? Dat Frank de Boer lekker op een stoel zit, maar dat iedereen even langs kan komen om ‘m een schop te geven? En weet hij dat dan, dat hij een schopstoel heeft? Of hebben ze stiekem een papiertje op z’n rug geplakt met ‘schopstoel’.
Even googelen en hier is de oplossing: ‘Een schopstoel was een strafwerktuig waaruit men, met de handen op den rug gebonden, omhoog geslingerd werd om daarna voor honderd of minder jaren uit de stad en haar rechtsgebied verbannen te worden’. Lekkere stoel, maar niet heus.
Zullen ook vast niet te koop zijn in de meubelzaak van Frank’s echtgenote, die schopstoelen.